Hartkloppingen door diuretica

 

Diuretica bevorderen de uitscheiding van lichaamsvocht en ontlasten daardoor het hart. Omdat sommige van deze medicijnen ook elektrolyten zoals kalium en magnesium uit het lichaam verwijderen, kunnen deze elektrolyten gevaarlijk laag in het bloed worden. Dit kan bijwerkingen zoals hartkloppingen veroorzaken.

Mineralentekort mede oorzaak hartkloppingen

Hartkloppingen kunnen veel oorzaken hebben. Eén oorzaak is de verstoring van de samenstelling van de bloedzouten (elektrolyten) kalium en magnesium. Een tekort aan beide mineralen in het bloed kan hartritmestoornissen versterken of uitlokken. Kalium en magnesium zijn van cruciaal belang voor de vorming van elektrische impulsen en voor hun overdracht van spiercel naar spiercel in het hart. Kortom, voor de ritmische activering van het hart. Daarom moeten cardiologen ervoor zorgen dat patiënten geen kalium- of magnesiumtekort krijgen door regelmatig gebruik van diuretica.

ACE-remmers en diuretica

Regelmatige controle van de actuele bloedwaarden en bloedconcentraties is daarom belangrijk. Vooral als de medicatie wordt gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk of hartinsufficiëntie zoals ACE-remmers en diuretica (plaspillen) Het bewaken van de kalium- en magnesiumspiegel is vooral belangrijk bij patiënten met hartinsufficiëntie. Want een hartritmestoornis kan leiden tot een gevaarlijke verergering van de hartinsufficiëntie en in het ergste geval tot hartfalen.

Hoe diuretica het hart ontlasten?

De werking van diuretica vindt plaats in de nieren, waar de urine wordt samengesteld. Het systeem filtert stoffen uit die gunstig zijn voor het lichaam, zoals magnesium of kalium, en andere componenten die kunnen worden uitgescheiden. Op die manier houdt het organisme belangrijke stoffen voor zichzelf en voorkomt tegelijkertijd een overmatige hoeveelheid urine. Dat is precies waar het effect van diuretica om de hoek komt kijken. De medicijnen remmen het filterproces en zorgen er zo voor dat er meer vocht uit het lichaam kan ontsnappen. Als het lichaam meer vocht via de urine wegspoelt, ontlast dit ook het hart. Het bloedvolume neemt af, waardoor de bloeddruk daalt en het orgaan minder hard en vaak hoeft te pompen.

Kalium en magnesium bepalen hartritme

Kalium en magnesium hebben een stabiliserend effect op de ritmische activering van het hart mits hun concentratie binnen een normale bereik ligt. Bovendien kunnen ze niet los van elkaar worden gezien. Zo kan een kaliumtekort alleen effectief worden gecompenseerd als de magnesiumwaarden binnen het normaal bereik liggen. En een magnesiumtekort bijvoorbeeld, versterkt de symptomen van een kaliumtekort.

Elektrolyten geleiden elektrische prikkels

Elektrolyten zijn belangrijke zouten in het lichaam. Het zijn stoffen die na oplossen of smelten elektrische stroom geleiden. Ze hebben als functie de vochthandhaving onder andere in spieren en zenuwen. Normaal gesproken krijgt het lichaam via de voeding voldoende kalium en magnesium binnen. Aanzienlijke verliezen van deze bloedzouten kunnen echter optreden door gebruik van diuretica (plaspillen). En laat deze plaspillen nu net standaard opgenomen zijn in de cocktail aan medicijnen die cardiologen doorgaans voorschrijven na een hartinfarct of andere hartkwaal.

Tekorten kalium en magnesium aanvullen

Het aanvullen van een tekort aan bloedzouten met een kalium- en magnesiumrijk dieet en - indien nodig - met kalium- en magnesiumsupplementen is aan te raden als laboratoriumonderzoek een tekort bevestigt:

• goede bronnen van kalium zijn groenten en fruit (vooral bananen, gedroogd fruit, aardappelen, venkel, enz.;
• magnesium zit in peulvruchten (bonen, erwten, linzen), graanproducten, noten en gedroogd fruit, maar ook in fruit en kruidenthee.

Als normale waarden niet kunnen worden bereikt via de voeding moet medicatie worden gebruikt, echter alleen op medisch voorschrift en nooit op eigen initiatief. Niet iedereen kan deze preparaten immers verdragen omdat ze vaak de maag irriteren.